Pokój dziecięcy, czyli szafkę czas pokazać.

Grzebałam się, ale w końcu zawisła, została sfotografowana i publikuję.

Z efektu jestem w miarę zadowolona, pomimo popełnienia - chyba największego - błędu, tj. nierozkręcenia wszystkich elementów. Najbardziej żałuję, że nie „odbiłam” tylnej ścianki mebla, gdyż wnęki półek malowało się fatalnie.

Szafka to:

- sklejka drewniana,

- wiek ok. 20 lat,

- pokrzywiona w wyniku różnego przechowywania,

- bejcowana.

Metamorfoza polegała na:

- umyciu płynem do naczyń (aby pozbyć się piwnicznego kurzu),

- przetarciu rozpuszczalnikiem,

- pomalowaniu 3x wałkiem, farbą akrylową do drewna i metalu,

- zabezpieczeniu (przed kurzem i szybkim wytarciem) części poziomych lakierem bezbarwnym 1x.

Z bejcą miałam problem, ponieważ zaczęła mieszać się z białą farbą dając uroczy, różowy kolorek. Gdybym miała córeczkę, to pewnie skończyłoby się na 1 warstwie :) Szafka jest bardzo pojemna, mimo że nie zajmuje dużo miejsca. Ma tylko 32cm głębokości, a zmieściłam w niej wszystkie ubranka mojego trzylatka.

 W trakcie pracy:

 

I efekt końcowy:

 

Pudła bez pokrywek (oklejane przeze mnie), skrywają pieluszki, piżamkę i inne. Skrywają również niedociągnięcia w malowaniu...

 

Fotel ogrodowy, który służy do wieczornego czytania bajeczek, został przyodziany w siedzisko w stylu marine.

 

Kluczyk musiał również się dopasować wyglądem. Koło ratunkowe oczywiście by Boniffacy.

 

Bo liczy się szczegół. Tą rybkę szyłam w szpitalu, czym wywołałam ogólną wesołość, bo druty, szydełko, haft ok! Ale żeby tak szyć... :)